Δευτέρα 27 Οκτωβρίου 2014

ΤΟ ΕΠΟΣ ΤΟΥ '40


 

Ηταν  3 η ώρα το πρωί της 28ης Οκτωβρίου 1940, όταν η μαύρη διπλωματική λιμουζίνατου πρεσβευτή της Ιταλίας στην Ελλάδα κόμη Εμμανουέλε Γκράτσι  σταμάτησε έξω απο το σπίτι του πρωθυπουργού της Ελλάδας Ιωάννη Μεταξά, στην Κηφισιά.  
 Η θύελλα του πολέμου,είχε ήδη πλησιάσει στη χώρα μας, ωστόσο ο δικτατορας Μπενίτο Μουσολίνι μόλις προ ολίγων ημερών  διαβεβαίωνε τους πάντες περί των άριστων διαθέσεων του  προς την Ελλάδα, φθάνοντας στο σημείο, την παραμονή της κήρυξης του πολέμου, να δίνει στην Ιταλική Πρεσβεία μεγάλη δεξίωση. Μετά το πέρας της δεξίωσης εκείνης, όταν πλέον αποκρυπτογραφήθηκε ολόκληρο το κείμενο του τελεσίγραφου, που στελνόταν τμηματικά, έσπευσε να το επιδώσει ο ίδιος ο "... Η ουδετερότης της Ελλάδος απέβη ολοένα και περισσότερον απλώς και καθαρώς φαινομενική. Η ευθύνη δια την κατάστασιν ταύτην πίπτει πρωτίστως επί της Αγγλίας και επί της προθέσεώς της όπως περιπλέκη πάντοτε άλλας χώρας εις τον πόλεμον. Η Ιταλική Κυβέρνησις θεωρεί έκδηλον ότι η πολιτική της Ελληνικής Κυβερνήσεως έτεινε και τείνει να μεταβάλη το ελληνικόν έδαφος, ή τουλάχιστον να επιτρέψη όπως το ελληνικόν έδαφος μεταβληθή εις βάσιν πολεμικής δράσεως εναντίον της Ιταλίας. Τούτο δεν θα ηδύνατο να οδηγήση ή εις μίαν ένοπλον ρήξιν μεταξύ της Ιταλίας και της Ελλάδος, ρήξιν την οποίαν η Ιταλική Κυβέρνησις έχει πάσαν πρόθεσιν να αποφύγη.
'Οθεν, η Ιταλική Κυβέρνησις κατέληξεν εις την απόφασιν να ζητήση από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν -ως εγγύησιν δια την ουδετερότητα της Ελλάδος και ως εγγύησιν δια την ασφάλειαν της Ιταλίας- το δικαίωμα να καταλάβη δια των ενόπλων αυτής δυνάμεων, δια την διάρκειαν της σημερινής προς την Αγγλίαν ρήξεως, ωρισμένα στρατηγικά σημεία του ελληνικού εδάφους. Η Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως μη εναντιωθή εις την κατάληψιν ταύτην και όπως μη παρεμποδίση την ελευθέραν διέλευσιν των στρατευμάτων των προοριζομένων να την πραγματοποιήσωσι. Τα στρατεύματα ταύτα δεν παρουσιάζονται ως εχθροί του ελληνικού λαού και η Ιταλική Κυβέρνησις δεν προτίθεται ποσώς, δια της προσωρινής κατοχής στρατηγικών τινών σημείων, επιβαλλομένης υπό της ανάγκης των περιστάσεων και εχούσης καθαρώς αμυντικόν χαρακτήρα, να θίξη οπωσδήποτε την κυριαρχίαν και την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος. Η Ιταλική Κυβέρνησις ζητεί από την Ελληνικήν Κυβέρνησιν όπως δώση αυθωρεί εις τας στρατιωτικάς αρχάς τας αναγκαίας διαταγάς ίνα η κατοχή αυτή δυνηθή να πραγματοποιηθή κατά ειρηνικόν τρόπον. Εάν τα ιταλικά στρατεύματα ήθελον συναντήση αντίστασιν, η αντίστασις αυτή θα καμφθή δια των όπλων και η Ελληνική Κυβέρνησις θα έφερε τας ευθύνας, αι οποίαι ήθελον προκύψη εκ τούτου"
Η απάντηση, όμως, που έλαβε στη γαλλική γλώσσα ως τελικό συμπέρασμα επί των απαιτήσεων του τελεσιγράφου, όπως "να επιτραπεί στα ιταλικά στρατεύματα η ελεύθερη διέλευση, προκειμένου να καταλάβουν διάφορες επίκαιρες θέσεις επί του εδάφους του Ελληνικού Βασιλείου", ήταν: "Alors, c'est la guerre" (= Λοιπόν, αυτό σημαίνει πόλεμος), πράγμα που αποτέλεσε και το "ΟΧΙ" της Ελλάδας.
Ακολούθησε διάγγελμα του πρωθυπουργού προς τον Ελληνικό λαό:
"Η στιγμή επέστη που θα αγωνισθώμεν δια την ανεξαρτησίαν της Ελλάδος, την ακεραιότητα και την τιμήν της. Μολονότι ετηρήσαμεν την πλέον αυστηράν ουδετερότητα και ίσην προς όλους, η Ιταλία, μη αναγνωρίζουσα εις ημάς το δικαίωμα να ζώμεν ως ελεύθεροι 'Ελληνες, μου εζήτησε σήμερον την 3ην πρωινήν την παράδοσιν τμημάτων του εθνικού εδάφους, κατά την ιδίαν αυτής βούλησιν, και μου ανεκοίνωσεν ότι, προς κατάληψιν αυτών, η κίνησις των στρατευμάτων της θα ήρχιζε την 6ην πρωινήν. Απήντησα εις τον ιταλόν Πρέσβυν ότι θεωρώ και το αίτημα αυτό καθ' εαυτό και τον τρόπον με τον οποίον γίνεται τούτο ως κήρυξιν πολέμου της Ιταλίας κατά της Ελλάδος. Τώρα θα αποδείξωμεν εάν πράγματι είμεθα άξιοι των προγόνων μας και της ελευθερίας, την οποίαν μας εξησφάλισαν οι προπάτορές μας. 'Ολον το 'Εθνος ας εγερθή σύσσωμον. Αγωνισθήτε δια την Πατρίδα. τας γυναίκας, τα παιδιά σας και τας ιεράς μας παραδόσεις.

Νυν υπέρ πάντων ο αγών.
Ι. ΜΕΤΑΞΑΣ "


Ο Ελληνικός λαός με ενθουσιασμό άκουσε το νέο. "Με το χαμόγελο στα χείλη" έφευγαν οι στρατιώτες μας για το μέτωπο με την ορμή και την ανδρεία που χαρακτηρίζει το ιστορικό αυτό έθνος.


Η απόκρουση της ιταλικής εισβολής αποτέλεσε την πρώτη νίκη των Συμμάχων κατά των δυνάμεων του Άξονα στη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου και ανύψωσε το ηθικό των λαών στη σκλαβωμένη Ευρώπη. Πολλοί ιστορικοί υποστηρίζουν ότι η νίκη των Ελλήνων επηρέασε την έκβαση ολόκληρου του πολέμου, καθώς υποχρέωσε τους Γερμανούς να αναβάλουν την επίθεση κατά της Σοβιετικής Ένωσης,, προκειμένου να βοηθήσουν τους συμμάχους τους Ιταλούς που έχαναν τον πόλεμο με την Ελλάδα. Η καθυστερημένη επίθεση τον Ιούνιο του 1941, ενέπλεξε τις γερμανικές δυνάμεις στις σκληρές  συνθήκες του ρωσικού χειμώνα, με αποτέλεσμα την ήττα τους στη διάρκεια της Μάχης της Μόσχας. Για μιά ακόμη φορά το Ελληνικό Έθνος κερδίζει το σεβασμό της παγκόσμιας κοινότητας. Ιστορική έμεινε η ρήση του Ουινστον Τσώρτσιλ "ΟΙ ΗΡΩΕΣ ΠΟΛΕΜΟΥΝ ΣΑΝ ΕΛΛΗΝΕΣ".



Σήμερα, 74 χρόνια μετά το ιστορικό έπος, θυμόμαστε με θαυμασμό τους ένδοξους προγόνους μας, που οπλισμένοι με περίσιο θάρρος και ανδρεία, άλλαξαν το ρου της Ελληνικής αλλά και της Ευρωπαϊκής  ιστορίας και έγιναν δίνοντας το αίμα τους φάροι ελπίδας και αισιοδοξίας γαι τη νεολαία μας. Αυτλες τις ημέρες ας θυμόμαστε όλοι τους στίχους του παραδοσιακού ποιήματος:


Η Ελλάδα ποτέ δε πεθαίνει
Δε τη σκιάζει φοβέρα καμιά
Μονο λιγο καιρό ξαποσταίνει
και ξανά προς τη δόξα τραβά

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ!
ΖΗΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ!

Κυριάκος Κάρκαλης

Πηγή: www.himara.gr



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου